TV-serie Tot het Einde
Sterven doen we allemaal, maar je hoeft het niet alleen te doen
Foto: Vrijwilliger Judy (rechts) met Ayla (links) © HUMAN

In de vierdelige human interest serie Tot het Einde volgen we vrijwilligers die mensen in de laatste fase van hun leven bijstaan. We zien hoe welkom hun bijdrage is, hoe vriendschappen ontstaan, hoe er gelachen en gehuild wordt en hoe er ook weer afstand genomen moet worden. Wat drijft deze vrijwilligers om wildvreemden tot het levenseinde te begeleiden? En wat leert de dood hen – en ons – over het leven?

Tot het Einde is een observerende en intieme serie over de laatste levensfase, door de ogen van de thuisvrijwilliger. Wat zijn hun drijfveren om mensen bij te staan aan het einde van hun leven? Wat levert het hen op? Tot het Einde neemt ons mee naar de bijzondere relatie tussen vrijwilliger en cliënt. Naar de kleine momenten en de grote gebaren. Naar de dingen in het leven die naarmate het einde nadert steeds belangrijker worden.

Tot het Einde is een coproductie van HUMAN en Tomtit Film. Gerealiseerd met steun en op initiatief van VPTZ Nederland. De serie volgt vijf VPTZ-vrijwilligers in hun werk in de palliatieve terminale zorg en de mensen in de laatste fase van hun leven die zij bijstaan. We zien vrijwilliger Judy met cliënte Ayla en vrijwilliger Suzanne met cliënt Will. Ook volgen we cliënte Dineke en haar vrijwilliger Lex, vrijwilliger Corné die er is voor cliënt Arie en zijn vrouw Marianne en vrijwilliger Franklin die cliënt Jacques bijstaat.

Tot het Einde is vanaf zondag 28 april, 23:05 wekelijks te zien bij omroep HUMAN op NPO 2 en NPO Start (5, 12 en 19 mei afwijkende aanvangstijd).

NB In gemeente De Bilt werken 20 speciaal opgeleide VPTZ-vrijwilligers die mensen in de laatste levensfase en hun naasten bijstaan. Meer informatie of een aanvraag voor ondersteuning bel met onze coördinator Geza Mobers 06 – 134 29 515

VACATURE SECRETARIS
In het 5 personen tellende bestuur is plaats voor een secretaris met affiniteit voor palliatieve zorg die eraan wil bijdragen dat mensen thuis kunnen sterven.

UITGEBREIDE OMSCHRIJVING
Introductie
Veel mensen die ernstig ziek of oud zijn en weten dat ze niet lang meer te leven hebben willen graag in hun eigen vertrouwde omgeving verzorgd worden om thuis te kunnen sterven. Door inzet van huisarts, professionele thuiszorg, familie en vrienden wordt dit mogelijk gemaakt. Soms kan de zorg voor de partner, familie of vrienden erg zwaar zijn of kan men niet voldoende aanwezig zijn. in die situaties kunnen de speciaal opgeleide vrijwilligers van VPTZ de Biltse kernen uitkomst bieden. Doel is het ondersteunen en ontlasten van de mantelzorg bij de zorg voor de ernstig zieke of oudere thuis.

Taakomschrijving
De taken van de secretaris in het bestuur van VPTZ de Biltse kernen zijn o.m.:
*voorbereiding en verslaglegging bestuursvergaderingen met zo nodig follow-up van actiepunten
*opstellen en na goedkeuren distribueren/publiceren jaarverslagen
*In samenwerking met de vrijwilligerscoördinator up to date houden van de website en regelen van communicatieve uitingen
*zorgdragen (i.s.m. voorzitter en penningmeester) voor een goede administratieve organisatie en het voldoen aan wettelijk vereisten w.o. taakverdeling/bevoegdheden bestuur, in-/uitschrijvingen KvK, privacy wetgeving (AVG), integriteit (UBO registratie en WBTR) en bijhouden nieuwe ontwikkelingen op dit gebied.
Het huidige bestuur is collegiaal van aard en bestaat uit 5 personen.

Wij vragen
Iemand met interesse/affiniteit voor/met vrijwilligerswerk in de mantelzorgsfeer voor (meest) ouderen in een terminale levensfase. Enige kennis van en ervaring met secretariële taken in stichtings- of verenigingsverband is wenselijke evenals enige praktische kennis en vaardigheid op het gebied van tekstverwerking, email en online communicatie (w.o. Zoom).

Wat hebben wij de vrijwilliger te bieden?
Het bestuur van de stichting heeft een organisatorische rol vanuit beleid, toezicht, ondersteuning en administratieve begeleiding alsmede ook zorg voor maatschappelijke inbedding. De vrijwilligerscoördinator heeft een belangrijke rol in het werven en (laten) opleiden van vrijwilligers, het regelen en coördineren van inzetten en stemt regelmatig af met het bestuur. Het gezamenlijk werken aan de realisatie van de doelstellingen en invulling geven aan een maatschappelijk zinvolle taak is een belangrijke stimulus om je in te zetten voor onze stichting.
Tijdsbesteding: minder dan 4 uur per week

VPTZ-lied Melodie Pur un flirt, Song Michel Delpech

Terminaal, of daarvoor
Bieden wij een luisterend oor
Wij zijn daar, reken maar!
Bieden tijd, ruimte, rust
Mantelzorgers ga gerust
Wij staan klaar, reken maar!

Oehhhh ik kom naar je toe….
VPTZ…. ons werk doet ertoe……
Oehhhhh verbindend en hoe
VPTZ….. ons werk doet ertoe
La La La La La La

Soms een lach, vaak een traan
Met stervenden zijn wij begaan,
Kwetsbaarheid, hun laatste tijd
We stemmen af, zijn nabij
Het ‘er zijn’ dat maakt ons blij
Wij zijn daar, reken maar!

Oehhhh ik kom naar je toe….
VPTZ…. ons werk doet ertoe……
Oehhhhh verbindend en hoe
VPTZ….. ons werk doet ertoe

Allemaal, gaan we dood, levensverhaal
van klein tot groot
’t Leven gaat door, jij gaat ons voor
Allen samen, samen een
Samen delen ‘t hoeft niet alleen
Ben er voor jou, ik kom heel trouw

Oehhhh ik kom naar je toe….
VPTZ…. ons werk doet ertoe……
Oehhhhh verbindend en hoe
VPTZ….. ons werk doet ertoe
La La La La La La

Beluister hieronder het VPTZ-lied:

Een inzet van een VPTZ-vrijwilliger bij iemand in de laatste levensfase thuis kan de mantelzorger ontlasten. Die kan de zorg daardoor langer volhouden en raakt minder snel overbelast. Toch merken we dat mantelzorgers een drempel ervaren bij de inzet van een vrijwilliger. Bijvoorbeeld omdat ze het zien als hun taak om voor hun naasten te zorgen.

Klik hier om de versie te downloaden: Flyer tips voor verwijzers.

Voormalig VPTZ-vrijwilliger Marie-Louise Jurg kreeg op woensdag 26 april 2023 in het gemeentehuis van De Bilt een Koninklijke onderscheiding opgespeld door burgemeester Sjoerd Potter.
Ze kreeg het lintje voor onder andere 16 jaar inzet bij VPTZ de Biltse kernen.
Vele palliatieve en terminale patiënten thuis en in verpleeghuizen bood ze een luisterend oor, warme nabijheid en ondersteuning. Bestuur, vrijwilligers en coördinator wensen haar van harte geluk met deze prachtige erkenning voor vele jaren vrijwillige inzet!

‘ALS IK DAT TOEN GEWETEN HAD……’

Nabestaande Peter Paternotte uit Bilthoven vertelt over het ziekteproces van zijn vrouw. Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Palliatieve Zorg op 8 oktober 2022 doet hij zijn verhaal.

Mijn levenspartner waarmee ik al 46 jaar getrouwd was kreeg in 2010 borstkanker en werd succesvol behandeld met aansluitend permanente vervolgmedicatie en jaarlijkse controles. Desalniettemin kwam de kanker eind 2014 weer terug en nu met uitzaaiingen in het skelet; er bleek alleen nog palliatieve behandeling mogelijk als levensverlenging met daarbij de steeds weer terugkerende vraag over kwaliteit van leven. Maar de levenswil was sterk en de band met kinderen en kleinkinderen heel belangrijk waardoor met ups en downs het bijna twee jaar duurde tot de terminale situatie ontstond. En dat gebeurde vrij onverwacht; na een bijzondere kustreis langs de Noorse kust bleek bij thuiskomst dat er forse complicaties waren opgetreden en dat er niet veel tijd meer zou zijn. Behandelingen waren niet meer mogelijk, de thuiszorg werd ingeschakeld en het werd een zware tijd voor ons beiden en natuurlijk ook naaste familie. De thuiszorg was heel behulpzaam en deed vast meer dan waartoe ze gehouden waren. De teamleidster was zeer betrokken en deed haar best een vast team voor ons in te zetten.

Maar als mantelzorger en partner wordt het dan toch bijna ongemerkt een 24/7 patroon, een enkele keer geholpen door een familielid om er even uit te kunnen. Het is niet zo dat je dat als teveel ervaart of twijfelt over je inzet, dat gaat vanzelf. Maar je zit vrijwel continu onder spanning. Toen het ziekteproces ging versnellen kwam de thuiszorg met de suggestie contact op te nemen met de vrijwillige palliatieve terminale zorg (VPTZ), ze zagen kennelijk wel dat het heel zwaar werd en dat zij niet voldoende steun konden bieden, ze waren hoe dan ook gelimiteerd in hun inzet.|

Ik had geen idee van het bestaan van de VPTZ-mogelijkheid en dat veranderde uiteraard na contact met de coördinator van VPTZ De Biltse kernen, die snel kwam en mij en mijn partner goed en snel duidelijkheid gaf over wat ze voor hulp kon bieden. Daar waren we allebei zeer positief over en hoe eerder hoe beter was onze conclusie. Wat we niet wisten was dat het ziekteproces zo onvoorspelbaar zou kunnen zijn want de dag daarop ging het onverwacht heel hard achteruit en moest palliatieve sedatie al uitkomst bieden om de pijn te kunnen verdragen.
Daarmee was het eigenlijk al te laat om de vrijwillige palliatieve terminale hulp in te schakelen, enkele dagen later overleed mijn partner waar twee van onze kinderen en ik bij waren.

Enkele jaren later kwam ik opnieuw in contact met de coördinator van VPTZ De Biltse kernen en nu was de vraag of ik wilde meehelpen in het stichtingsbestuur. Nu drie jaar verder als bestuurslid is het zeer duidelijk wat deze organisatie met zijn bijzondere vrijwilligers kan betekenen. Met de wetenschap van nu zou ik indertijd zelf veel eerder ‘aan de bel hebben getrokken’. Natuurlijk blijft het ook voor de thuiszorg lastig in te schatten wanneer ondersteuning van mantelzorgers zinvol en nodig is maar het zou veel helpen als in een veel eerder stadium informatie over de mogelijke inzet van VPTZ vrijwilligers zou zijn gegeven door betrokkenen uit de zorg, van oncoloog tot huisarts en thuiszorg.

Dit is zeker niet bedoeld als een verwijt achteraf, ik ben tot op de dag van vandaag dankbaar voor de geweldige hulp vanuit de medische- en zorgsector die we hebben gekregen. Maar in de laatste levensfase is er dus (nog) meer mogelijk en bekendheid daarmee kan niet genoeg benadrukt worden.

Op de foto: Peter Paternotte samen met zijn vrouw Arga bij het monument op de Noordkaap op 12 september 2016, 6 weken voor haar overlijden